Eind 2014 stelde ik voor het eerst serieus de vraag: ‘Bij wie ben ik nou eigenlijk verzekerd? En wat doen die mensen met de (voor 2019 inmiddels minimaal) 1300 euro die ik ze per jaar toeschuif?’ De vraag werd een onderzoek en het onderzoek werd het eerste van een bijna jaarlijkse blogpost over zorg, verzekeringen, en over wat we er wél aan kunnen doen. Onderaan deze blogpost vind je links naar elk van die berichten. Nu eerst het nieuws van dit jaar.

Laat ik beginnen bij het slechte nieuws.
Zorgpremies gaan alweer omhoog want de winsten van ‘zorg’-verzekeringsmaatschappijen mogen niet achterblijven bij de nog-steeds-stijgende zorgkosten. Sommige verzekeraars gooien 10% bovenop hun premie van 2018, oftewel zo’n 120 euro op jaarbasis.

Er is ook goed nieuws.
De onvrede over Big Pharma — en vooral de tegengeluiden — beginnen dusdanig op te lopen dat Big Pharma het zich steeds slechter kan veroorloven om die onvrede te negeren. Zo schrijft de Volkskrant hier over zorgverzekeraars die beleggen in farmaceutische bedrijven die extreem dure medicijnen maken, die deels worden gekocht met de premie van mensen die bij deze zelfde zorgverzekeraars verzekerd zijn, plus over verzekeraars die hiermee gestopt zijn of er juist mee doorgaan.

Het beste nieuws: het is nog steeds aan ons.
Want wij zeggen met onze keuze (of nalatigheid) waar onze ruim 1300 euro het komende jaar naartoe gaat.

Bonusnieuws:
We hoeven geen dagtaak te maken van ik-wil-het-wél-weten. Deze taak wordt ons namelijk elk jaar makkelijker gemaakt door de steeds-meer mensen die opstaan voor transparantie en verandering. Dit jaar ben ik niet de innovatieve zorg-collectieven ingedoken, maar leer ik dankzij MaatschapWij over bovengenoemde scheve praktijken, én over hoe verschillende verzekeraars precies met onze stem omgaan.

Allereerst: die innovatieve zorg-collectieven. Je kunt de blogpost er op naslaan, maar je kunt ook direct een kijkje nemen bij —en lid worden van— het GezondheidsCooöperatief Nederland. Ik vind dat deze mensen heel mooi aan de weg timmeren, en ik gun ze alle steun op weg naar een Gezondheidsverzekering. Lid ben je voor €25 per jaar.

Dan de ‘reguliere’ zorgverzekeringen. Maatschapwij kan er over schrijven dankzij de mensen van de Eerlijk Geldwijzer. Zij hebben naast een Eerlijke Bankwijzer nu ook een Eerlijke Verzekeringswijzer opgesteld. Deze wijzer brengt in beeld hoe de tien grote verzekeringsgroepen (die bij elkaar opgeteld goed voor 48 verzekeringsmaatschappijen) op 21 verschillende thema’s scoren, waaronder klimaatverandering, wapenhandel, bonussen en mensenrechten.

Je kunt ontdekken onder welke groep jouw zorgverzekeraar valt, je kunt groepen één op één met elkaar vergelijken, met één druk op de knop een klacht of compliment naar je verzekeraar sturen, en —natuurlijk— met een knopje geholpen worden bij je overstap.

De Verzekeringswijzer bevat geen algemeen scorebord. Dat begrijp ik (tenminste, ik kan me voorstellen waarom, want zo’n scorebord zet misschien aan tot snel en klakkeloos volgend overstapgedrag). Aan de andere kant vind ik het het wel fijn om in één oogopslag te zien waar ik niet moet wezen. Maatschapwij maakte zelf zo’n scorebord, voor de vijf grote verzekeraars in Nederland die ook zorgverzekeringen aanbieden.

N.B.: kleinere zorgverzekeraars zoals DSW zijn niet meegenomen in het overzicht en zijn überhaupt nergens makkelijk te vinden. Wat ik jammer vind, want laat DSW nou net de partij zijn waar ik momenteel bij verzekerd ben en in ieder geval het komende jaar blijf.

Een totaaloverzicht van alle zorgverzekeraars en hun labels vind je hier. Volgens lastenvrij.nl zijn dit de kleinere: DSW, ONVZ & Zorg en Zekerheid.

Veel plezier en een gezond 2019,

James Blond


Eerdere blogposts over dit onderwerp:

• Eind 2014 stelde ik een eigenlijk absurde vraag die mij op het pad van innovatieve zorg-collectieven bracht. Plus op de goede keuzes die we wél binnen het gevestigde circuit kunnen maken.
• In 2016 schreef ik hoe mijn plotse mantelzorg-rol mij alle hoeken van zorgland liet zien. Ook de werkelijk zorgzame.
• Aan het eind van datzelfde 2016 vroeg Rob van Drunen mij: ‘Wat zou jij doen als je baas van de zorg was?’